Badania słuchu

Badania

W mojej poradni posiadam specjalistyczny sprzęt firmy Path Medical - Sentiero Advanced, dzięki któremu mogę prowadzić precyzyjną diagnostykę niedosłuchu. To niewielkie i przenośne urządzenie daje możliwość wykonania audiometrii tonalnej, także w wersji zabawowej skierowanej do najmłodszych pacjentów, jak również otoemisji akustycznej (TEOAE, DPOAE) oraz potencjałów wywołanych (ABR i ASSR).

• ABR (Auditory Brainsten Response) – to nieinwazyjne badanie polegające na rejestracji słuchowych potencjałów pnia mózgu. Są one wywołane za pomocą bodźca akustycznego i rejestrowane poprzez elektrody umieszczone w określonych miejscach na głowie pacjenta. To badanie obiektywne słuchu, które można wykonać w zasadzie u każdego pacjenta, bez względu na wiek. Ma ono szerokie zastosowanie od obiektywnego wyznaczania progu słyszenia, po diagnostykę różnicową zaburzeń słuchu.

 

• ASSR (Auditory Steady State Responses) – czyli potencjały słuchowe stanu ustalonego, to podobnie jak ABR obiektywne badanie słuchu, mające na celu ustalenie progu słyszenia u badanej osoby. Wspólną cechą obydwu badań jest sposób rejestracji potencjałów oraz zastosowanie do stymulacji bodźca dźwiękowego. Jednak w badaniu ASSR bodźce dźwiękowe podawane są bardzo szybko i są odpowiednio modulowane tak amplitudowo, jak i częstotliwościowo. W zasadzie dzięki badaniu ASSR możemy uzyskać na wszystkich interesujących nas częstotliwościach progi słyszenia, podobnie jak w klasycznej audiometrii tonalnej. Ma to szczególne zastosowanie w protezowaniu małych dzieci, u których niemożliwe jest wykonanie badania audiometrycznego.

 

• Otoemisja akustyczna (OAE - Otoacoustic Emission) to także obiektywna ocena słuchu pacjenta, opierająca się na rejestracji bardzo cichego sygnału akustycznego, który powstaje w ślimaku. Badanie wykonywane jest w pomieszczeniu dźwiękoszczelnym. W uchu badanego umieszczona zostaje sonda pomiarowa, w której znajduje się głośnik nadający dźwięk i czuły mikrofon odbierający otoemisję ze ślimaka. Za emisję dźwięków w uchu wewnętrznym odpowiedzialne są komórki rzęsate (słuchowe) zewnętrzne. A zatem badanie to jest szczególnie przydatne w diagnozowaniu niedosłuchu odbiorczego pochodzenia ślimakowego. W zależności od bodźca dźwiękowego oddziałującego na ślimak możemy rejestrować: otoemisje akustyczne wywołane przejściowe - TEOAE (transiently-evoked otoacoustic emission) oraz emisje produktów zniekształceń nieliniowych - DPOAE (distortion product otoacoustic emission).

 

• Audiometria tonalna – to  podstawowe subiektywne badanie progu słyszenia (HTL), czyli dolnej granicy słyszenia na danej częstotliwości. Na podstawie wyniku badania, czyli audiogramu można stwierdzić rodzaj i stopień ubytku słuchu. Badanie odbywa sie w kabinie ciszy. Poprzez słuchawki podawany jest ton o ściśle określonym natężeniu i częstotliwości najpierw do jednego, a później do drugiego ucha. Zadaniem pacjenta jest sygnalizowanie (poprzez naciskanie trzymanego w ręku przycisku) poziomu, przy którym zaczyna słyszeć jakikolwiek dźwięk. W ten sposób określany jest najcichszy sygnał słyszany przez badanego na poszczególnych częstotliwościach.

 

• Audiometria impedancyjna czyli tympanometria z odruchami strzemiączkowymi, to obiektywne badanie słuchu, dzięki któremu sprawdzamy po pierwsze impedancję, czyli podatność błony bębenkowej pod wpływem zmieniającego się ciśnienia w przewodzie słuchowym zewnętrznym. Badanie odruchu mięśnia strzemiączkowego przeprowadza się automatycznie, stosując ipsilateralną i kontralateralną stymulację bodźcami o częstotliwościach 500, 1000, 2000 i 4000Hz. Audiometria impedancyjna jest szczególnie pomocna w rozpoznawaniu schorzeń ucha środkowego, takich jak zapalenie ucha środkowego, dysfunkcja trąbki słuchowej, otoskleroza itd. Dodatkowo badanie odruchów strzemiączkowych jest przydatne w diagnostyce głuchot psychogennych oraz schorzeń neurolgicznych (np.porażenie nerwu twarzowego).

• Audiometria mowy (słowna) – to subiektywne badanie pozwalające określić stopień rozumienia mowy z zależności od intensywności dźwięków mowy. Krzywa zrozumienia mowy jest procentem poprawnie zidentyfikowanych słów przy różnych intensywnościach dźwięku. Badanie to pozwala nie tylko na określenie typu ubytku słuchu (kształt i umiejscowienie uzyskanej podczas badania krzywej), ale również precyzyjne ustawienie aparatu słuchowego